فیلم های Highbrow با هدف برنده شدن در اسکار مخاطبان خود را از دست می دهند

یک سال پیش، هالیوود با ناامیدی تماشای فیلم‌های اسکار محور مانند «پیتزای شیرین بیان» و «کوچه کابوس» را در گیشه تماشا کرد. به نظر می رسید بالاخره روزی فرا رسیده است که فیلم های پرستیژ دیگر در سینماها قابل دوام نبودند و استریمینگ برای همیشه سینما را تغییر داده بود.

اما استودیوها امیدوار بودند و تصمیم گرفتند که نوامبر 2022 خوانش دقیق تری از بازار ارائه دهد. تا آن زمان، ویروس کرونا عامل پیچیده‌ای نخواهد بود. همانطور که برخی می گویند، این پاییز “آخرین ایستادگی” خواهد بود، فرصتی برای نشان دادن اینکه چیزی فراتر از ابرقهرمانان و دنباله ها می توانند موفق شوند.

قتل عام بوده است.

فیلم‌های بزرگسالان یکی پس از دیگری نتوانسته‌اند مخاطبی به اندازه کافی برای توجیه هزینه‌هایشان پیدا کنند. «زمان آرماگدون» تقریباً 30 میلیون دلار هزینه ساخت و فروش داشت و 1.9 میلیون دلار در باکس آفیس آمریکای شمالی به دست آورد. “Tár” حداقل 35 میلیون دلار هزینه داشته است، از جمله بازاریابی. مجموع فروش بلیت 5.3 میلیون دلار است. یونیورسال حدود 55 میلیون دلار برای ساخت و عرضه “او گفت” هزینه کرد که 5.3 میلیون دلار نیز به دست آورد. «ارادت» بیش از 100 میلیون دلار هزینه داشت و 14 میلیون دلار فروش بلیت داشت.

حتی استیون اسپیلبرگ، یک افسونگر از پادشاه باکس آفیس، شروعی سرسام آور داشته است. «فابلمن ها» بر اساس آقای. دوران نوجوانی اسپیلبرگ، در چهار هفته بازی محدود، 5.7 میلیون دلار جمع آوری کرده است. بودجه آن بدون احتساب بازاریابی، 40 میلیون دلار بود.

چه خبره؟

مشکل کیفیت نیست: بررسی ها استثنایی بوده اند. دیوید آ. گراس، مشاور فیلمی که خبرنامه ای در مورد اعداد باکس آفیس منتشر می کند، می گوید: «مردم با دیدن این فیلم ها در خانه راحت شده اند.

از زمانی که فیلم‌های اسکار محور در اواخر دهه 2010 در سرویس‌های استریم نمایش داده شدند، هالیوود نگران بود که چنین فیلم‌هایی روزی از مالتی پلکس محو شوند. کاهش اهمیت نمایشگرهای بزرگ در ماه مارس، زمانی که برای اولین بار، یک فیلم استریمینگ، “CODA” از Apple TV+، برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شد، برجسته شد.

این چیزی بیش از پول است: هالیوود این تغییر را توهین به هویت خود می داند. بازیگران قدرت سینما مدت‌هاست که به این فانتزی چسبیده‌اند که دنیای فرهنگی حول آنها می‌چرخد، گویی در سال 1940 است. اما زمانی که چوب اندازه‌گیری تنها آن‌ها – بدن‌های روی صندلی‌ها – نشان می‌دهد که توده‌ها نمی‌توانند اذیت شوند، این توهم سخت است. بیا فیلم هایی را ببین که آنها بیشترین جایزه را دارند. هالیوود این را با بی ربطی فرهنگی یکی می داند.

مطمئناً، گروه اصلی سینمافیل هنوز در حال حضور هستند. «تیل» با محوریت مامی تیل موبلی، پسرش، امت تیل، در سال 1955 در می سی سی پی به قتل رسید، 8.9 میلیون دلار در ایالات متحده و کانادا جمع آوری کرده است. این برای یک فیلم احساسی چالش برانگیز چیزی نیست. «بانشی‌های اینشرین»، یک کمدی تیره با دیالوگ‌های پر لهجه، ۸ میلیون دلار نیز به‌دست آورده است و خریداران بلیت‌های خارج از کشور ۲۰ میلیون دلار دیگر هم به‌دست آورده‌اند.

سرچ لایت پیکچرز در بیانیه‌ای گفت: «در حالی که واضح است که بازار تخصصی تئاتر به طور کامل بازنشسته نشده است، ما شاهد اجرای قوی «بانشی‌های اینشیرین» بوده‌ایم و باعث ایجاد گفتگو در میان تماشاگران سینما شده است. ما کاملاً معتقدیم جایی در سینماها برای فیلم‌ها وجود دارد که می‌توانند طیف وسیعی از تجربیات سینمایی را به مخاطبان ارائه دهند.»

با این حال، توجه به متقاطع تقریباً همیشه هدف است، همانطور که توسط شرکت‌های فیلمسازی برای برخی از این تولیدات مشخص می‌شود. برای مثال، «Till» حداقل 33 میلیون دلار برای ساخت و عرضه آن هزینه دارد.

و به یاد داشته باشید: تئاترها تقریباً نیمی از درآمد بلیط را حفظ می کنند.

امید به نتایج بیشتر در راستای «زن پادشاه» است. «پادشاه زن» با بازی ویولا دیویس در نقش رهبر یک گروه کاملاً زن از جنگجویان آفریقایی، نزدیک به 70 میلیون دلار در سینماهای داخلی (92 میلیون دلار در سراسر جهان) جمع آوری کرد. هزینه تولید آن 50 میلیون دلار و عرضه آن به بازار ده ها میلیون دلار دیگر است.

درام های اسکار محور به ندرت به فیلم های پرفروش تبدیل می شوند. با این حال، این فیلم‌ها قبلاً در گیشه عملکرد خوبی داشتند. فیلم جنگ جهانی اول “1917” در سال 2019 در آمریکای شمالی 159 میلیون دلار و در سراسر جهان 385 میلیون دلار فروش داشت. در سال 2010، «قوی سیاه» با بازی ناتالی پورتمن در نقش یک بالرین زوال عقل، 107 میلیون دلار (329 میلیون دلار در سراسر جهان) جمع آوری کرد.

اکثر استودیوها یا از اظهار نظر در مورد این مقاله خودداری کردند و یا اظهاراتی مبهم در مورد افتخار کردن به درام های پرستیژی که اخیراً منتشر کرده اند، صرف نظر از فروش بلیط ارائه کردند.

عدم تمایل به مشارکت عمومی در مورد این موضوع ممکن است نشان دهنده رقابت سالانه جوایز باشد. داشتن یک نامزد با برچسب اشتباه در گیشه برای جمع آوری رای عالی نیست. (نامزدهای اسکار در 24 ژانویه اعلام خواهند شد.) یا ممکن است به این دلیل باشد که در پشت صحنه، به نظر می رسد استودیوها هنوز در حال درک پاسخ هستند.

از 10 مدیر فیلم های تخصصی مختلف بخواهید تا در مورد گیشه توضیح دهند و 10 پاسخ مختلف دریافت خواهید کرد. اخیراً درام‌های زیادی در سینماها وجود داشته است که منجر به آدم‌خواری شده است. تعداد بسیار کمی وجود داشته است و مخاطبان را مجبور می کند به دنبال گزینه هایی در سرویس های پخش باشند. همه مشغول تماشای جام جهانی از تلویزیون بوده اند. نه، این درام‌های تلویزیونی مانند «تاج» هستند که این فیلم‌ها را تضعیف کرده‌اند.

برخی هنوز هم ویروس کرونا را مقصر می دانند. اما این آب را نگه نمی دارد. به گفته تحلیلگران باکس آفیس با استناد به نظرسنجی ها، در حالی که در ابتدا تمایلی به بازگشت به سینما نداشتند، در اکثر موارد، تماشاگران مسن تر به تئاترها به عنوان یک فعالیت ایمن در برابر ویروس نگاه کردند. به گفته سونی پیکچرز انترتینمنت، نزدیک به 60 درصد از خریداران بلیط «زن پادشاه» بالای 35 سال سن داشتند.

هالیوود افراد بالای 35 سال را «پیر» می‌داند و این همان کسانی است که معمولاً برای دیدن درام می‌آیند.

شاید ظریف تر باشد؟ یکی از مدیران قدیمی استودیو پیشنهاد کرد که مخاطبان قدیمی‌تر برگشته‌اند، اما پیچیده مخاطبان مسن‌تر اینطور نیستند – تا حدی به این دلیل که برخی از تئاترهای خانه هنری مورد علاقه آنها بسته شده است و آنها نمی‌خواهند با توده‌های چندگانه مخلوط شوند. (او جدی بود. “افراد بسیار زیاد، به احتمال زیاد با یک کف چسبنده روبرو می شوند.”)

دیگران مشکلی در محتوا می بینند. اکثر فیلم‌هایی که در گیشه با مشکل مواجه هستند، در زمانی نمایش داده می‌شوند که تماشاگران می‌خواهند فرار کنند. اکران موفقیت‌آمیز بهاری فیلم «همه‌چیز، همه جا به یکباره» را در نظر بگیرید که 70 میلیون دلار در آمریکای شمالی جمع‌آوری کرد. «الویس» شگفت‌زده باز لورمن 151 میلیون دلار بلیت فروخت. .

جینین بسینگر، محقق سینما، گفت: «مردم دوست دارند آن را «فرار» بنامند، اما در واقع این چیزی نیست که هست. “این یک سرگرمی است. اتفاقاً می تواند یک موضوع جدی باشد. اما وقتی فیلم‌ها بیش از حد درون‌گرا هستند، مانند بسیاری از این فیلم‌های اسکار، مخاطب فراموش می‌شود.

“یکی دو تا بخندیم!” وقتی به این فکر می کنم که برای دیدن بدبختی و پستی و نژادپرستی و همه چیزهایی که در زندگی ما اشتباه است بیرون بروم، آنقدر افسرده می شوم که نمی توانم کتم را بپوشم.” بیسینجر که آخرین کتابش با نام «هالیوود: تاریخ شفاهی» با همکاری سام واسون نوشته شده بود، ماه گذشته وارد بازار شد.

برخی از مدیران استودیو اصرار دارند که مجموع باکس آفیس روشی منسوخ برای ارزیابی اینکه آیا یک فیلم بازده مالی دارد یا خیر. به عنوان مثال، Focus Features مدل کسب و کار خود را در دو سال گذشته تکامل داده است. فیلم‌های این شرکت، که شامل «Tár» و «Armageddon Time» می‌شود، اکنون پس از سه هفته اکران در سینماها، به‌صورت درخواستی – با قیمتی عالی – برای اجاره در دسترس هستند. (پیش از این، سالن‌ها حدود 90 روز فرصت انحصاری داشتند.) فوکوس گفته است که پول حاصل از اجاره خانه‌های ممتاز قابل توجه است، اگرچه از ارائه اطلاعات مالی برای حمایت از این ادعا خودداری کرده است.

نگرانی در هالیوود این است که چنین تلاش‌هایی کماکان با شکست مواجه می‌شوند – که شرکت‌های بزرگی که استودیوهای فیلم‌سازی تخصصی دارند تصمیم بگیرند که بازگشت کافی برای فیلم‌های پرستیژ در سینماها برای ادامه اکران آن‌ها به این شکل وجود ندارد. دیزنی مالک سرچ لایت است. Comcast مالک Focus است. آمازون مالک United Artists است. مدیران ارشد این شرکت ها دعوت شدن به اسکار را دوست دارند. اما آنها سود را بیشتر دوست دارند.

باب چاپک، مدیر اجرایی سابق دیزنی، در یک رویداد عمومی در ماه نوامبر گفت: «خبر خوب این است که ما اکنون یک تجارت پخش جریانی بسیار بزرگ داریم که می‌توانیم آن محتوا را به سمت آن کانال‌ها هدایت کنیم.» 8، اشاره به فیلم های پرستیژ. (رابرت ایگر، که از آن زمان برای مدیریت دیزنی بازگشته است، ممکن است احساس متفاوتی داشته باشد.)

دیگران همچنان از صبر حمایت می کنند. آقای. گراس خاطرنشان کرد که «فابلمن ها» طی ماه آینده در سینماهای بیشتری اکران خواهد شد، به این امید که از سر و صدای جوایز سود ببرد – این فیلم نامزد اصلی اسکار بهترین فیلم 2023 است – و تعطیلات پایان سال. «بابل» ساخته دیمین شزل، یک رویای تب ناشی از مواد مخدر و رابطه جنسی در مورد اوایل هالیوود، برای اکران گسترده در دسامبر برنامه ریزی شده است. 23.

آقای «فکر می‌کنم فیلم‌ها برمی‌گردند». اسپیلبرگ اخیراً به نیویورک تایمز گفته است. “من حتما انجام میدم.”