آکادمی علوم و هنرهای سینمایی از ساچین لیتل فدر، بازیگر و فعال آپاچی و یاکی که در مراسم اسکار در سال 1973 پس از رد جایزه بهترین بازیگر مرد به نمایندگی از مارلون براندو، روی صحنه هو شد، عذرخواهی کرد.
آکادمی روز دوشنبه در بیانیه ای اعلام کرد که از خانم خانم عذرخواهی کرده است. لیتل فیدر، 75 ساله، در ژوئن، تقریبا 50 سال پس از خانم. لیتل‌فدر در سال 1973 از مجسمه‌های براق و چراغ‌های درخشان مراسم اسکار عبور کرد و انتقاداتی را درباره کلیشه‌های بومیان آمریکا در رسانه‌ها به مراسم تزریق کرد.
حضور او در این مراسم، اولین باری که یک زن بومی آمریکایی روی صحنه جوایز اسکار ایستاد، شاید یکی از شناخته شده ترین لحظات مخرب در تاریخ مراسم اهدای جوایز باشد.
وقتی خانم لیتل فیدر که در آن زمان 26 سال داشت صحبت کرد، برخی از حضار او را تشویق کردند و برخی دیگر او را تمسخر کردند. یکی از بازیگران، جان وین، آنقدر ناآرام بود که یک تهیه کننده نمایش، مارتی پاستا، گفت که ماموران امنیتی مجبور بودند او را مهار کنند تا او به صحنه هجوم نبرد.
خانم. لیتل فیدر گفت که از عذرخواهی در مصاحبه با هالیوود ریپورتر “متحیر” شده است. او گفت: “هرگز فکر نمی کردم روزی را ببینم که این را بشنوم، تجربه کنم.”
او افزود: «زمانی که در سال 1973 پشت تریبون بودم، به تنهایی در آنجا ایستادم.
خانم. لیتل فیدر همچنین در سخنرانی سال 1973 به بن بست دولت فدرال در Wounded Knee با بومیان آمریکایی توجه کرد، که او مدت کوتاهی قبل از اینکه از طرف آقای آقای بر روی صحنه فراخوانده شود، آن را مطرح کرد. براندو که قرار بود جایزه بهترین بازیگر مرد را برای بازی در نقش ویتو کورلئونه در «پدرخوانده» دریافت کند.
خانم. لیتل فیدر در مصاحبه ای با آکادمی که روز دوشنبه منتشر شد، گفت که او قصد داشت مانند بقیه چهل و پنجمین دوره جوایز اسکار را از تلویزیون تماشا کند که شب قبل از مراسم با او تماس گرفت. براندو این دو از طریق همسایه او، کارگردان فرانسیس فورد کاپولا، با هم دوست شده بودند. آقای. براندو از او خواست که در صورت برنده شدن جایزه را از طرف او رد کند.
خانم. لیتل فیدر در حالی که تنها 15 دقیقه از برنامه رسمی باقی مانده بود، با لباسی براق، موکاسین و کش مو به مراسم آمد. خانم. لیتل فیدر گفت اطلاعات کمی در مورد نحوه عملکرد شب دارد، اما آقای. براندو به او سخنرانی کرده بود که اگر برنده شد بخواند.
او گفت که این نقشه زمانی از بین رفت که یک تهیه کننده برای اسکار صفحات را در دست او دید و به او گفت که اگر نظرات او بیش از 60 ثانیه طول بکشد، دستگیر خواهد شد.
او خود را معرفی کرد، سپس توضیح داد که آقای. براندو به دلیل نگرانی هایش در مورد تصویر مردم بومیان آمریکا در سینما و تلویزیون و از سوی دولت، این جایزه را نمی پذیرد. وقتی ترکیبی از هیاهو و هلهله از سوی تماشاگران بلند شد، مکث کرد.
او به آکادمی گفت: «و من روی دهان‌ها و آرواره‌هایی که در بین تماشاچیان باز می‌شدند، تمرکز کردم و تعداد کمی از آنها وجود داشت. “اما مثل نگاه کردن به دریای کلروکس بود، می دانید، افراد رنگین پوست در بین تماشاگران بسیار کمی بودند.”
جمعیت ساکت شد و خانم. لیتل‌فدر به ستیز Wounded Knee اشاره کرد و سپس بدون دست زدن به مجسمه طلایی اسکار صحنه را ترک کرد. او گفت که برخی از تماشاگران به اصطلاح “تامهاوک chop” را با او انجام دادند و زمانی که او نزد آقای. بعداً در خانه براندو، مردم به سمت دری که او ایستاده بود تیراندازی کردند.
او گفت: «وقتی به خانه مارلون برگشتم، حادثه ای رخ داد که مردم به سمت من تیراندازی کردند. و دو سوراخ گلوله بود که از درگاهی که من ایستاده بودم وارد شد و من در آن طرف آن بودم.
خانم. لیتل فیدر که روز سه شنبه برای مصاحبه در دسترس نبود، به آکادمی گفت که صحبت در مورد این رویدادها در سال 2022 “مثل یک پاکسازی بزرگ بود.”
خانم می‌گوید: «احساس می‌کنم که دایره مقدس قبل از رفتن من به این زندگی تکمیل می‌شود. لیتل فیدر، که در ژوئن 2021 به گاردین گفت که به سرطان سینه پایان یافته مبتلا شده است.
رئیس سابق آکادمی، دیوید روبین، در عذرخواهی از خانم خانم نوشت. لیتل فدر که آزاری که او به دلیل سخنرانی با آن مواجه شد “غیر موجه و ناموجه” بود.
“برای مدت طولانی شجاعتی که شما نشان دادید مورد تایید قرار نگرفته است.” روبین نوشت. به همین دلیل، ما عمیق ترین عذرخواهی و تحسین صمیمانه خود را ارائه می کنیم.»
آقای. نامه روبین ماه آینده در برنامه ای در موزه فیلم های سینمایی آکادمی با عنوان “یک عصر با ساچین لیتل فیدر” خوانده می شود.
آکادمی آن را به عنوان یک رویداد “مکالمه، تأمل، شفا و جشن” توصیف کرد. خانم. لیتل فدر در بیانیه ای گفت که مشتاقانه منتظر نوازندگان و سخنرانان بومی آمریکا در این رویداد است، از جمله کالینا لارنس، خواننده سوکوامیش، و برد رانینگ واتر، رئیس مشترک اتحادیه بومی آکادمی، که شاین و مکالرو آپاچی است.
او گفت: «بسیار مایه دلگرمی است که ببینم از زمانی که 50 سال پیش جایزه اسکار را نپذیرفتم چقدر تغییر کرده است. من به تک تک افرادی که روی صحنه ظاهر می شوند افتخار می کنم.”
