یادداشت ویراستار: فریدا گیتس، (@fridaghitis) تهیه کننده و خبرنگار سابق CNN، یک ستون نویس در امور جهانی است. او یک مشارکت کننده افکار هفتگی در CNN، یک مقاله نویس مشارکت کننده در واشنگتن پست و یک ستون نویس برای World Politics Review است. نظراتی که در این تفسیر بیان شده است، نظر خود اوست. نظرات بیشتر را در CNN مشاهده کنید.
CNN
–
تقریباً بلافاصله پس از انفجار ماه گذشته که بخشی از پل کرچ را که روسیه را به کریمه متصل می‌کند – قلمرو اوکراینی که در سال 2014 ضمیمه کرد – ویران کرد، کرملین حملات خود را به زیرساخت‌های غیرنظامی اوکراین تشدید کرد و بمباران ساختمان‌های آپارتمانی، شبکه برق و سیستم‌های آب را تشدید کرد.
بیشتر تسلیحات این حملات که زندگی اوکراینی‌ها را ویران می‌کنند، از ایران می‌آیند، که پیش از این صدها پهپاد مرگبار را به روسیه عرضه کرده است.
اکنون، سی‌ان‌ان گزارش داده است که ایران در آستانه ارسال سلاح‌های بیشتر – و قوی‌تر – به روسیه برای مبارزه با اوکراین است، طبق گفته یک کشور غربی که از نزدیک برنامه تسلیحاتی ایران را زیر نظر دارد.
تقویت روابط بین مسکو و تهران توجه رقبا و دشمنان ایران در خاورمیانه، اعضای ناتو و کشورهایی را که هنوز – حداقل در تئوری – علاقه مند به بازگرداندن توافق هسته ای 2015 با ایران هستند، جلب کرده است. توانایی ایران در ساخت بمب اتمی
تلاقی جنگ در اوکراین و درگیری های پیرامون ایران تنها نمونه ای از این است که چگونه اوکراین به نقطه محوری بسیاری از تنش های ژئوپلیتیکی جهان تبدیل شده است.
کمی بیش از هشت ماه از تهاجم تمام عیار روسیه می گذرد، اوکراین به صحنه ای تبدیل شده است که در آن نبردهای متعددی در حال نبرد است.
این تضادی است که در خاطرات اخیر کم، و شاید وجود داشته باشد، با پیامدهای شدید و گسترده. پیامدهایی که قبلاً دیده‌ایم نشان می‌دهد که چقدر مهم است – و نه فقط برای اوکراین – که تجاوز روسیه به نتیجه نمی‌رسد.
تهاجم ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به اوکراین، هرگز یک مناقشه مرزی ساده نبود. حتی قبل از شروع، همانطور که پوتین راهپیمایی خود را به سمت جنگ آغاز کرد – و پیوسته آن را انکار می کرد، اهمیت جلوگیری از کنترل رژیم خودکامه روسیه بر همسایه خود، با دموکراسی اولیه اش، واضح بود.
مورخ یووال نوح هراری استدلال کرده است که کمتر از جهت‌گیری تاریخ بشر در خطر نیست، زیرا پیروزی روسیه درهای جنگ‌های تجاوزکارانه، تهاجمات کشوری به کشوری دیگر را باز می‌گشاید، چیزی که از زمان جنگ جهانی دوم به بعد ملت‌ها کاملاً غیرقابل قبول بودند.
به همین دلیل، اوکراین حمایت گسترده ای از غرب به رهبری ایالات متحده دریافت کرد. جنگ در اوکراین ناتو را تقویت کرد، حتی درخواست‌های جدیدی برای عضویت از کشورهایی که متعهد به بی‌طرفی بودند، ارائه کرد. همچنین به تاکید مجدد علاقه بسیاری از کشورهای اروپای شرقی – ماهواره های شوروی سابق – برای جهت دهی آینده خود به سمت اروپا و غرب کمک کرد.
بسیاری از آنچه امروز دور از میدان‌های نبرد اتفاق می‌افتد، هنوز در آنجا بازتاب دارد. زمانی که ماه گذشته کشورهای تولیدکننده نفت به رهبری عربستان سعودی تصمیم گرفتند تولید خود را کاهش دهند، ایالات متحده سعودی ها را متهم کرد که به روسیه از طریق افزایش درآمدهای نفتی این کشور کمک مالی به جنگ می کنند. (اتهامی که سعودی ها آن را رد می کنند).
به طور جداگانه، ارسال تسلیحات به اوکراین به نقطه تنش با اسرائیل تبدیل شده است که سیستم‌های دفاعی بسیار مؤثری در برابر موشک‌های وارده ایجاد کرده است. اوکراین از اسرائیل خواسته است تا این سیستم‌ها از جمله گنبد آهنین و زنجیر داوود را فراهم کند، اما اسرائیل با استناد به نگرانی‌های استراتژیک خود از این امر امتناع می‌کند.
بنی گانتز، وزیر دفاع اسرائیل اخیراً تکرار کرد که «اسرائیل از اوکراین، ناتو و غرب حمایت می‌کند و در کنار آن می‌ایستد»، اما این سامانه‌ها را به اوکراین منتقل نمی‌کند، زیرا «ما باید حریم هوایی خود را در شمال با روسیه به اشتراک بگذاریم».
حریم هوایی سوریه، هم مرز با اسرائیل، توسط نیروهای روسی کنترل می‌شود، که به اسرائیل اجازه داده است تا به جریان‌های تسلیحاتی ایران به سمت حزب‌الله، شبه‌نظامی که به نابودی اسرائیل سوگند خورده است، حمله کند. گانتز پیشنهاد کمک به اوکراین برای توسعه سیستم‌های دفاعی را داده است و طبق گزارش‌ها، سیستم‌های ارتباطی نظامی جدید را ارائه خواهد کرد، اما سپر موشکی ندارد.
همانطور که دیگران اشاره کرده اند، اسرائیل تمایلی به رها کردن سیستم های دفاعی خود ندارد تا حدی به این دلیل که ممکن است برای دفاع خود به آنها نیاز داشته باشد. حزب الله در شمال زرادخانه عظیمی از موشک ها را در اختیار دارد و حماس در جنوب نیز موشک های خاص خود را دارد.
فراتر از خاورمیانه و اروپا، جنگ در اوکراین همچنین شوک های اقتصادی و بالقوه سیاسی را در سراسر جهان به همراه داشته است.
حمله روسیه به بنادر اوکراین و گشت‌های آن در دریای سیاه، صادرات غلات اوکراین را درست پس از شروع جنگ متوقف کرد و باعث افزایش سرسام‌آور قیمت مواد غذایی شد. رئیس برنامه جهانی غذا، دیوید بیزلی، در ماه می هشدار داد که جهان “به سوی گرسنگی پیش می رود.”
توافقی با میانجیگری سازمان ملل و ترکیه به کریدورهای دریایی اوکراین اجازه بازگشایی داد، اما این هفته پس از حمله به کشتی های نیروی دریایی روسیه در بندر سواستوپل کریمه، مسکو به طور موقت این توافق را به حالت تعلیق درآورد. اعلام پوتین بلافاصله با افزایش قیمت گندم در بازارهای جهانی کالا همراه شد. این قیمت‌ها تا حدی تعیین می‌کنند که مردم چقدر برای نان در آفریقا و سراسر کره زمین می‌پردازند.
در واقع، جنگ در اوکراین همه و همه جا را تحت تأثیر قرار داده است. این درگیری همچنین باعث افزایش قیمت سوخت شده و به انفجار جهانی تورم کمک کرده است.
قیمت های بالاتر نه تنها بر بودجه خانواده و زندگی فردی تأثیر می گذارد. وقتی آنها با چنین شتاب قدرتمندی می آیند، ضربه سیاسی می اندازند. تورم که با جنگ بدتر شده است، رهبران سیاسی فعلی را در کشورهای بی شماری در حالت تدافعی قرار داده است.
اکنون فصل جدیدی از تأثیرات بین المللی جنگ در اوکراین فرا می رسد. برخی از دوستان سابق پوتین در جناح راست افراطی علیه او روی آورده اند، اما نه همه. برخی از سیاستمداران راست افراطی و شخصیت های برجسته در اروپا و ایالات متحده ادعاهای پوتین در مورد جنگ را تکرار می کنند. امید آنها این است که از نارضایتی استفاده کنند – که می تواند با آمدن زمستان و افزایش قیمت گرمایش بدتر شود.
و همه چیز در حاشیه نیست. هرزه. کوین مک کارتی، رهبر جمهوری خواهان که می تواند پس از انتخابات هفته آینده آمریکا رئیس مجلس نمایندگان شود، پیشنهاد کرد که جمهوری خواهان ممکن است کمک به اوکراین را کاهش دهد. دموکرات های مترقی نامه ای را منتشر کردند و خواستار مذاکره شدند. ایولین فارکاس، یکی از مقامات سابق پنتاگون در دوران دولت اوباما، گفت که همه آنها “لبخندی بزرگ بر روی صورت پوتین” می آورند.
جنگ در اوکراین در حال تبدیل شدن به موتوری است که فشار راست افراطی را برای نفوذ بیشتر تحریک می کند. رابطه همزیستی بین پوتین و طرفدارانش در غرب. درست همانطور که یک کمیته اقدام سیاسی مرتبط با استفان میلر، دستیار سابق ترامپ، علیه هزینه‌های اوکراین بحث می‌کند و به نوعی آن را به فقر و جنایت در ایالات متحده مرتبط می‌کند، شخصیت‌های همفکر در اروپا سعی می‌کنند نظرات خود را با اشاره به سختی‌های کشورشان ترویج دهند. به عنوان هزینه کمک به اوکراین. در حال حاضر، حمایت از اوکراین در اروپا و ایالات متحده همچنان قوی است، اگرچه در میان جمهوریخواهان برجسته است.
اوکراین به کانون درگیری جهانی تبدیل شده است. مرکزی که پره های آن به هر کشور و هر زندگی متصل می شود. تجاوز روسیه – پهپادهای ایرانی، اهداف غیرنظامی و سلاح گرسنگی – در حال حاضر تلفات جهانی داشته است، استانداردهای زندگی در سراسر جهان را کاهش داده و تنش های بین المللی را افزایش داده است.
اگر به روسیه اجازه داده شود پیروز شود، جنگ پوتین آغاز دوره جدیدی از بی ثباتی جهانی با آزادی کمتر، صلح کمتر و رفاه کمتر برای جهان خواهد بود.
