یادداشت ویراستار: جی بوکمن نویسنده و برنده جایزه ملی مقاله نویس سیاسی از جورجیا است که برای آتلانتا ژورنال-Constitution و روزنامه های دیگر نوشته است. او اکنون به طور مرتب برای جورجیا رکوردر می نویسد. او را در توییتر دنبال کنید @jaysbookman. دیدگاه های مطرح شده در اینجا خود هستند. خواندن نظر بیشتر در CNN
CNN
–
تعداد رای دهندگان در گرجستان همچنان به تعداد بی سابقه ای شرکت می کنند و تعداد آرای زودهنگام به سال انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می شود. در فصل کمپین انتخاباتی که از نزدیک تماشا می‌شود، پرمخاطره‌ها و جنگ‌های تلخی مانند این، این سوال طبیعی است: یعنی چه؟
از نظر پیش بینی نتایج، گفتن آن سخت است. در دوره ترامپ، مشارکت بالای مردم لزوماً مزیت سابق دموکرات ها نیست، و ما نمی دانیم که چه مقدار از موج رای دهندگان اولیه نشان دهنده رای دهندگان تازه انگیزه یا صرفاً رای دهندگانی هستند که به هر حال رای خود را به صندوق می اندازند. وسایل دیگر نامزدهای برجسته در انتخابات مجلس سنا و فرمانداری بدون شک رأی دهندگان را به پای صندوق های رای می کشانند، و با وجود عوامل بسیار وحشی در بازی امسال – از سرنگونی Roe v. به تغییرات در قانون انتخابات ایالتی توجه کنید – غیرممکن است که بدانید رای دهندگان سال 2022 چگونه به نظر می رسند.
این عدم قطعیت برای نظرسنجی ها یک کابوس است. پیش بینی اینکه مردم چگونه رای خواهند داد بسیار آسان است. پیش بینی اینکه آیا آنها رای خواهند داد یا خیر، جایی است که همه چیز پیچیده می شود – و نتایج گمراه کننده می شوند. در سال پر فراز و نشیب مانند این سال، با متغیرهای بسیار، این یک احتیاط برای بقیه ما در مورد اعتبار بیش از حد به محصول کاری نظرسنجی است.
با این حال، جمهوری خواهان جورجیا آماده ادعای پیروزی در حداقل یک جبهه هستند. آنها بر این باورند که مشارکت بالای مردم نشان‌دهنده توجیه است و ثابت می‌کند که SB 202 – «قانون یکپارچگی انتخابات» که آنها در سال گذشته تصویب کردند – آن‌طور که دموکرات‌ها ادعا کرده بودند، تلاشی برای سرکوب حضور رأی‌دهندگان نبود.
اما این لایحه ۹۸ صفحه‌ای رای‌گیری گرجستان به چندین دلیل قابل قبول نیست:
- ترس و خشم ظاهراً رای دهندگان هر دو حزب را به پای صندوق‌های رای امسال سوق داده است، ممکن است بر هر گونه تأثیر سرکوب‌کننده‌ای که SB 202 سال گذشته در نظر گرفته شده بود، غلبه کرده باشد.
- دموکرات ها یک سیستم موثر و با بودجه خوب ساخته اند دستگاه حمایت از رأی دهندگان برای کمک به مردم برای غلبه بر موانع بوروکراتیک بین آنها و صندوق رای.
- هدف از سرکوب رای دهندگان کاهش مشارکت کلی نیست، بلکه در عوض تلاش می کند تا زیرگروه های خاصی را هدف قرار دهد. تا زمانی که همه آرا شمارش و تجزیه و تحلیل نشود، از تاثیر واقعی آن مطلع نخواهیم شد و حتی در آن صورت نیز مطمئن نخواهیم بود.
- تلاش برای سرکوب رأی دهندگان، مانند تلاش برای قیام، همچنان تلاش برای سرکوب است، حتی اگر موفقیت آمیز نباشد.
نکته آخر بسیار مهم است. جمهوری خواهان به پایگاه خود گفته اند که تغییرات اعمال شده در SB 202 – که رای گیری غایب را دشوارتر می کند، به طور قابل توجهی تعداد صندوق ها را در مناطق شهری کاهش می دهد – برای مبارزه با تقلب در رای دهندگان ضروری است. اما از نظر منطقی، این انگیزه بی معنی است.
دولت برایان کمپ، که این لایحه را امضا کرد و به قانون تبدیل شد، و برد رافنسپرگر، وزیر امور خارجه، که از آن حمایت می کرد، قبلاً پذیرفته بودند که تقلب در رأی دهندگان هیچ نقشی در نتایج انتخابات اخیر نداشته است. به گفته رافنسپرگر، “ما انتخابات امن، امن و صادقانه داشتیم”، نتیجه ای که توسط اداره تحقیقات جورجیا، مقامات فدرال در وزارت دادگستری رئیس جمهور سابق دونالد ترامپ، و قضات ایالتی و فدرال به اشتراک گذاشته شده است. و اگر تقلب دلیل واقعی آن تغییرات نبود، چه بود؟
از همان ابتدا، کل صنعت «تقلب رای» یک اختراع بد نیت توسط حق بوده است تا به عنوان پوششی برای سرکوب رأی دهندگانش که اقلیت ها را هدف قرار می دهد، عمل کند. ما می دانیم که زیرا هر دولت جمهوری خواه در ربع قرن گذشته به شدت تلاش کرده است تا شواهدی از چنین تقلبی را در مقیاسی به اندازه کافی برای تغییر در انتخابات بیابد، و هر تحقیقی از این دست به طرز بدی شکست خورده است. زمانی که کمپ از سال 2010 تا 2018 وزیر امور خارجه جورجیا بود، تلاش کرد و نتوانست چنین تقلبی را بیابد. در فلوریدا، فرماندار ران دیسانتیس به تلاش برای یافتن آن ادامه می دهد، و تا کنون او نیز همچنان خالی به نظر می رسد.
و این پیامدهای آن روایت بد ایمان است که باید ما را نگران کند. همانطور که در سال 2020 شاهد بودیم، ترامپ سوء ظن و بی اعتمادی نسبت به سیستم انتخاباتی را که جمهوری‌خواهان در طول دهه‌ها پرورش داده بود، گرفت و آن را به هدفی پلیدتر تبدیل کرد و آن را از بهانه‌ای برای سرکوب رأی‌دهی به بهانه‌ای برای برخورد با نتایج انتخابات تبدیل کرد. کلا نامشروع
ترامپ همچنان این استدلال را تا به امروز مطرح می کند، گفتن به حامیان در راهپیمایی های پاییز امسال که «من باور نمی کنم که دوباره انتخابات عادلانه ای داشته باشیم. من آن را باور نمی کنم.
این بدبینی هدفمند و خورنده بر پایه های خودگردانی دموکراتیک تأثیر می گذارد زیرا مخاطبی پیدا می کند.
برای مثال، در SB 202، جمهوری‌خواهان جورجیا یک جمله روشن‌کننده به بخشی از قانون ایالتی اضافه کردند که چگونه یک رأی‌دهنده یا انتخاب‌کننده می‌تواند از نظر قانونی واجد شرایط بودن دیگر رأی‌دهندگان را برای شرکت در رأی به چالش بکشد. اکنون می گوید که “نباید محدودیتی برای تعداد افرادی که چنین انتخاب کننده ای صلاحیت آنها را به چالش بکشد وجود داشته باشد.” قانون جدید همچنین هیأت های انتخابات محلی را ملزم می کند که ظرف 10 روز کاری در مورد چنین چالش هایی جلسه استماع برگزار کنند.
اگر به نظر می رسد دعوتی برای ایجاد هرج و مرج است، دقیقاً همین است.
در سراسر ایالت، محافظه‌کاران تلاش می‌کنند تا واجد شرایط بودن ده‌ها هزار رای‌دهنده ثبت‌نام شده قانونی را به دلایلی بسیار ضعیف به چالش بکشند و از ناکام ماندن این چالش‌ها ناامید شده‌اند.
به عنوان مثال، در حومه شهرستان گوینت، فعالان «صداقت رأی» واجد شرایط بودن بیش از 40000 رأی دهنده ثبت نام شده در شهرستانی که به طور فزاینده ای متنوع و دموکرات است را به چالش کشیده اند و بار باورنکردنی را بر دوش کارکنان کوچک انتخابات این شهرستان وارد کرده اند. چالش‌هایی که تاکنون به آنها رسیدگی شده است، با رأی حزبی 3-2، با دو دموکرات و یک جمهوری‌خواه مستقل رد شده است.
یکی از فعالان ناامید در جلسه 19 اکتبر به هیئت انتخاباتی گوینت گفت: “ما کار شما را انجام می دهیم.” “شهر خود را مرتب کنید یا وسایل خود را مرتب کنید.”
این همان چیزی است که زمانی اتفاق می‌افتد که مردم را بر اساس یک روایت نادرست بفروشید، سپس قانون ایالتی را بازنویسی کنید تا اقدامات لازم را در مورد آن روایت نادرست تشویق کنید. اگر تا کنون رای گیری سرکوب نشده است، مطمئناً اعتماد به رای دادن وجود داشته است.
