با این حال، بسیاری از هنرمندان از شیوع جدید زنان در فیلارمونیک به عنوان یک پیشرفت قابل توجه استقبال کردند. ارکسترهای سمفونیک برای مدت طولانی به عنوان سلطه مردان تلقی می شدند. و گردش مالی عموماً در گروه‌های پیشرو مانند فیلارمونیک، که بازیکنان آنها سابقه کار دارند و می‌توانند سال‌ها در پست‌های خود باقی بمانند، بسیار کند است. تغییرات جمعیتی معنادار ممکن است چندین دهه طول بکشد.
شری سایلار، یکی از اعضای اصلی ابوا که در سال 1984 به ارکستر پیوست، گفت: “اکنون بیشتر یک خانواده است.”
فیلارمونیک، قدیمی ترین ارکستر سمفونیک در ایالات متحده، در بیشتر تاریخ خود، به روی زنان بسته بود. در زمان تأسیس آن در سال 1842، زنان نه تنها از دنبال کردن حرفه‌های موسیقی دلسرد می‌شدند، بلکه به ندرت پیش می‌آمد که در کنسرت‌های عصر حاضر شوند، مگر اینکه با مردان باشند. (در «فیلارمونیک: تاریخچه ارکستر نیویورک»، هوارد شانت نوشت که در قرن نوزدهم، تمرین‌های عمومی گروه در بعدازظهرهای جمعه در میان «خانم‌های بدون همراهی که می‌توانستند روزها با نزاکت بیشتری نسبت به شب به میدان بروند، محبوب بود. “)
در سال 1922 بود که فیلارمونیک اولین عضو زن خود، استفانی گلدنر، نوازنده چنگ 26 ساله از وین را استخدام کرد. او در سال 1932 ترک کرد و ارکستر برای چندین دهه دوباره به یک سنگر کاملاً مردانه تبدیل شد.
سپس در سال 1966، اورین اوبراین، نوازنده کنترباس، به عنوان اولین نوازنده زن فیلارمونیک استخدام شد. او که اغلب به عنوان اولین زنی که عضو دائمی ارکستر شد توصیف می شود، پیشرو گروهی از هنرمندان زن پیشگام بود که درها را به روی زنان دیگر برای پیوستن گشودند. حرکت ارکستر به سمت تست‌های کور در دهه 1970 به‌عنوان منصفانه‌تر کردن روند تلقی شد. تا سال 1992، 29 زن در ارکستر حضور داشتند.
با این حال، حتی با افزایش نمایندگی، نوازندگان زن اغلب با تبعیض مواجه بودند. تبعیض جنسی در این صنعت گسترده بود (ماسترو زوبین مهتا، که در سال 1970 عقیده داشت که هنوز فکر نمی کرد زنان باید در ارکسترها حضور داشته باشند زیرا آنها “مرد می شوند” شش سال بعد به عنوان مدیر موسیقی ارکستر منصوب شد). زنان کمتری دارای بهترین موقعیت های شغلی اصلی بودند و برخی نیز دریافتند که درآمد بسیار کمتری نسبت به همتایان مرد خود دارند. در سال 2019، سمفونی بوستون دعویی را حل و فصل کرد که در آن نوازنده اصلی فلوت ارکستر گفت که دستمزد کمتری نسبت به همکار مرد، یعنی نوازنده اصلی، دریافت می‌کند.
